بررسی اثربخشی آموزش شادمانی بر کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع ۱

Authors
abstract

زمینه و هدف: دیابت شایع ترین بیماری غدد درون ریز و یک مشکل بهداشتی در حال رشد در تمام سنین و کلیه جوامع بشری است، به همین دلیل با توجه به شیوع بیماری دیابت، توجه به ایجاد راهکارهای مناسب در کنار درمان دارویی برای کنترل این بیماری ضروری به نظر می رسد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش شادمانی به عنوان یکی از جنبه های سبک زندگی بر کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع یک انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد است که در سال 1390 انجام شد. جامعه پژوهش شامل 30 نفر از مبتلایان به دیابت نوع یک مراجعه کننده به بیمارستان شهدای شهر خرم آباد بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. در ابتدا جهت جمع آوری اطلاعات مربوط به میزان شادمانی از پرسشنامه شادمانی آکسفورد استفاده گردید. سپس میزان قند خون هر دو گروه شاهد و مورد اندازه گیری شد و پس از انجام جلسات آموزش شادمانی برای گروه مورد، مجدداً سطح قند خون و سطح شادمانی هر دو گروه اندازه گیری شد و اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت بین دو گروه مورد و شاهد از نظر قندخون و شادمانی معنادار بود (0/00p=). بنابراین آموزش شادمانی بر کاهش قندخون و افزایش شادمانی بیماران مؤثر بوده است. میزان این تأثیر در قند خون 62 درصد و در شادمانی 71 درصد می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش شادمانی بر کاهش سطح قندخون، می توان از آن به عنوان یک مداخله رفتاری در مراکز پزشکی در کنار درمان های دارویی استفاده کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثربخشی آموزش شادمانی بر کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع 1

زمینه و هدف: دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز و یک مشکل بهداشتی در حال رشد در تمام سنین و کلیه جوامع بشری است، به همین دلیل با توجه به شیوع بیماری دیابت، توجه به ایجاد راهکارهای مناسب در کنار درمان دارویی برای کنترل این بیماری ضروری به نظر می‌رسد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش شادمانی به عنوان یکی از جنبه های سبک زندگی بر کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع یک انجام شد. ...

full text

تاثیر آموزش نظریه محور بر کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله‌ی آموزش مبتنی بر الگوی خودکارآمدی با تاثیرگذاری بر دو سازه خودکارآمدی و انتظارات پیامد جهت ارتقاء خودمراقبتی و کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه پیش آزمون ـ پس آزمون با استفاده از گروه شاهد تصادفی شده، بر روی 80 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو صورت گرفت که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. ...

full text

اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه: دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمنی است که عوامل روان‌شناختی از جمله هیجان‌های منفی نقش مهمی در اداره و کنترل آن ایفا می‌کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و کنترل قند خون مبتلایان به بیماری دیابت نوع دو بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با به کارگیری پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون بود. جامعه آماری شامل 40 نفر از بیماران قابل دستر...

full text

تأثیر الکسی‌تایمیا بر رابطه خودمراقبتی و کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو

Background: Cognitive and emotional deficits in alexithymia lead to various problems in somatic disorders and other medical conditions for example Diabetics. The aim of this study was to examine the effect of alexithymia on relationship between self-care and control of blood sugar in type 2 diabetes patients within the Iranian social and cultural context. Methods: The pres...

full text

تاثیر آموزش نظریه محور بر کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله ی آموزش مبتنی بر الگوی خودکارآمدی با تاثیرگذاری بر دو سازه خودکارآمدی و انتظارات پیامد جهت ارتقاء خودمراقبتی و کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه پیش آزمون ـ پس آزمون با استفاده از گروه شاهد تصادفی شده، بر روی 80 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو صورت گرفت که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
نشریه پژوهشی تحلیلی دانشکده پرستاری الیگودرز (مندیش)

جلد ۳، شماره ۴، صفحات ۸۵-۹۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023